De voorzijde was opvallend door de blauw-witgestreepte poortdeur.

De achter kant was overwoekerd, het varkenskot was ingestort.

De hoogstamboomgaard was in jaren niet gesnoeid. Nog steeds is dat niet uitgebreid gedaan, maar alle bomen vertonen zwam en zijn van binnen waarschijnlijk rot. Het ziet er naar uit dat veel bomen de komende 20 jaar vervangen moeten worden.

De poortdeur werd op zijn plaats gehouden door een verzameling balken en stokken. Bij een beetje storm klapperden de deuren.

Achter die deuren bevond zich de paardenstal of wat daarvan nog herkenbaar was: een trog en een glad gestreken muurtje. Verder een verzameling rommel en oud hout.

De ruimte erboven was geheel open, tot aan het dak op 9 meter hoogte.

De gemetselde ommuring van de trap naar de zolder in het andere deel van het huis is zichtbaar.

De tussenstal (waar vroeger een paar koeien stonden), was en is nog steeds afgedekt met een plaat beton.

De tussenstal is laag, de troggen zijn er nog. Een deel van de stal is gebruikt om een badkamer te maken.

In de woonkeuken stond een oude kachel en wat versleten meubilair.

De achterkamer heeft een schoorsteenmantel van Belgisch rood marmer.

Na “enig” opruimwerk en met de zon erop zie alles er veel beter uit.

Voordat de buren gingen bouwen was ons huis het laatste van het dorp. Voorbij het huis begint de weg naar Vresse, slingerend door de Gorges de Petit Fays. Steile wanden, haarspeldbochten, zeer geliefd bij motorrijders en oudere Porsche-bezitters. Jaarlijks zijn er meerdere officiële wegraces voor opgevoerde autootjes die dan in zo kort mogelijke tijd de weg op of af moeten rijden.

De keuken heeft een nieuw Ikea interieur, maar de oorspronkelijke tegels liggen er nog wel.

In de woonkamer, tevens televisiekamer, is de tegelvloer belegd met een houten vlonder.

Een nieuw dak aan de achterkant was hard nodig, het regenwater werd met zeilen opgevangen in een ton.

De poortdeuren zijn verdwenen, een inspringende glaswand laat veel licht binnen.

Binnen werd in de loop van de jaren en vooral in de weekenden gehakt, getimmerd, gesjouwd, gemetseld, gestuct totdat alles er toonbaar uitzag.

Hier wordt alweer een balkenlaag gelegd, nu van de tweede verdieping.

2005, mei. De vloer wordt gelegd met Belgisch hardsteen, 60x60 cm.

2005, september. De binnenmuur op de begane grond wordt glad gestuct.

Nog steeds zijn de oorspronkelijke muren goed te herkennen.

Door de ramen in het dak en de opening in de vloer van de vliering valt veel licht op de eerste verdieping.

2006, april. Langs de wanden wordt met profielen en gipsplaten een binnenmuur geplaatst.

2006, mei. Zowel beneden . . . .

. . . als boven, ook aan de voorzijde.

2006, oktober. Ook hier worden de muren glad afgewerkt.

Binnen is het licht, zeker als de zon schijnt.

In het plafond zijn lichtvensters aangebracht.

Glimmend, schoon en licht ontstond een fraaie ruimte en iedereen die het zag vroeg “Wat gaan jullie er mee doen?”

Genieten van de rust en de ruimte en vooral ontspannen na gedane arbeid.

De eikenhouten planken vormen de finishing touch van de eerste verdieping. Met een paar gemakkelijke stoelen, een bank en een tafel is er ruimte genoeg om te lezen, te luisteren en te ontspannen.

In al die jaren was aan de buitenkant de vervanging van de poort de enig zichtbare verandering. De tuin werd beplant met beukenhagen en hortensia’s.

In het najaar van 2007 wordt begonnen met het kappen van de meeste esdoorns naast het huis. Daarna wordt het fundament van de garage gelegd, vier meter breed en even diep als het huis.

Achter het huis ligt een grote berg hout van de gekapte esdoorns, dat levert weer warmte voor vele weekenden.

De zijkant en de achterkant van de garage worden bekleed met hout, in de traditie van de streek.

Halverwege de, gelukkige niet al te strenge winter is de chaos compleet, maar het huis stort niet in.

Vroeg in het voorjaar zit alles weer dicht en begint het huis het gewenste uiterlijk te krijgen.

Nadat ook het puin geruimd was en de poortdeuren geplaatst waren, keerde de rust weer.

Pas in het voorjaar en de zomer zou alles weer een beetje groen worden. Maar er is nog genoeg werk te doen!

De gesloten achtergevel wordt opengebroken om het uitzicht op de tuin te verbeteren.

De voormalige stal krijgt een nieuwe vloer, enkele muren worden gestuct. Met een gaskachel is het ook in de koudere maanden een aangename ruimte geworden.

Een fraaie gevel verdiend een passende entree, met trap en houten dek.

Met de opening van de achtergevel krijgt ook de Grande Salle een ander, lichter aanzien. De nieuwe buitentrap ziet er binnen een jaar even oud uit als de rest van de gevel.

Start plafond, gipsplaten

Plafond, muren, ramen

Eind september is de zolder weer gebruiksklaar.

Voorjaar 2006

Zomer 2004

Herfst 2003

Winter 2006

Winter 2005

Winter 2004